Alberto Prieto Rodríguez

“....as mulleres que son amas de casa pasan a vida no barrio, mentres que moitos homes sinxelamente comen e dormen alí. As mulleres coñecen mellor o barrio” (Britt-Marie Thurén. Antropóloga da Universidade de Umeia, Suecia)

Esta é unha historia de algo que puido ter sido e foi, de cómo foi e das mulleres que na cidade de Vigo o fixeron posible nos derradeiros anos do século XX.
Nada seria mais de xustiza que reproducir aquí tódolos nomes de todas esas mulleres que de tódolos xeitos posibles contribuíron a escribir esta historia. Ningunha outra cousa resumiría mellor o resultado dos seus mais de dez anos de traballo e os logros que neles acadaron. Pero non resultaría doado facelo. E non o sería, por unha banda, porque son miles os nomes que conformarían esa lista, e sempre, aínda que nos quixeramos, esqueceriamos algún, pero sobre todo porque esta historia foi posible gracias a mulleres que nunca ansiaron que o seu nome quedara escrito en listas, placas conmemorativas, premios, recoñecementos, en ningures, senón que polo contrario deixaron que fora o resultado dun traballo polo que tanto loitaron, a testemuña do seu paso por alí, a súa memoria.